Terapia PTSD i wspieranie wzrostu po traumie

PTSD – zespół stresu pourazowego, występuje u osoby, która miała do czynienia z traumatycznym zdarzeniem to jest: przeżyła, była świadkiem  lub została skonfrontowana ze zdarzeniem związanym z rzeczywistą śmiercią, zagrożeniem życia bądź poważnym zranieniem a reakcja tej osoby obejmowała intensywny strach i poczucie bezradności. Głównym celem leczenia osób cierpiących na zespół stresu pourazowego jest redukowanie jego objawów oraz kształtowanie umiejętności  radzenia sobie z nimi. Najczęściej łączy się tutaj farmakoterapię z psychoterapią. Szczególne znaczenie w leczeniu PTSD ma terapia poznawczo behawioralna, która zakłada, że dysfunkcjonalne zachowania i emocje można wyjaśnić na podstawie teorii uczenia się. W teorii tej to nie wydarzenie a przede wszystkim jego interpretacja dokonywana przez  człowieka jest odpowiedzialna za rodzaj i intensywność przeżywanych emocji. Uczestnictwo w terapii pozwala jednostce z doświadczeniem traumy na  zrozumienie tego, w jaki sposób negatywne myśli dotyczące zdarzenia wpływają na występowanie przykrych stanów emocjonalnych, którym towarzyszy lęk, gniew czy poczucie winy. Pacjent uczy się rozpoznawać myśli, zmieniać swoje przekonania i emocje. Terapia pomaga w nabywaniu umiejętności interpretacji traumatycznych zdarzeń i kształtowaniu umiejętności radzenia sobie z przeżytą sytuacją. Celem  terapii jest przepracowanie wspomnień związanych z traumą tak, aby przestały one wywoływać stres. Pomocne w leczeniu PTSD są techniki relaksacyjne, psychoedukacja, nauka aktywności wcześniej wywołujących lęk. W procesie leczenia pracuje się nad wzmacnianiem odporności na stres, rozwijaniem i wzmacnianiem osobistych zasobów pacjenta, które pomogą zwiększyć szansę na  poradzenie sobie z przykrymi wydarzeniami w przyszłości.  Uczestnictwo w procesie terapii może przyczynić się do występowania pozytywnych zmian w funkcjonowaniu jednostki, zachęca się do stawiania nowych zadań i celów terapeutycznych, pomaga w odbudowaniu poczucia bezpieczeństwa i własnej wartości, rozwija optymizm, nadzieję, akceptację czy zdolność do wyrażania własnych emocji.