Współuzależnienie i DDA

Współuzależnienie to termin określający członków rodzin osoby uzależnionej. Odnosi się do zaburzeń adaptacyjnych i reakcji na silny, przewlekły stres. Nadużywanie substancji psychoaktywnych lub wykonywanie czynności kompulsywnych uszkadza  funkcjonowanie całego systemu. Rodzina osoby uzależnionej stawia ją w  centrum, co w  efekcie stwarza komfortowe warunki do rozwoju uzależnienia. Współuzależnienie charakteryzuje  zbiór  zachowań i reakcji przystosowawczych do danej, destrukcyjnej sytuacji. Ze współuzależnieniem borykają się partnerzy/partnerki osób uzależnionych. Zaburzenia adaptacyjne to utrwalone  specyficzne  wzorce postępowania wobec osoby uzależnionej. Kiedy te wzorce dominują w zachowaniu, pogarsza się stan zdrowia osoby współuzależnionej zarówno w aspekcie psychicznym jak i  fizycznym, tym samym zaburzony zostaje system równowagi w rodzinie. Współuzależnienie charakteryzuje się typowymi zachowaniami jak ukrywanie problemu uzależnienia partnera / partnerki, spłacanie długów za osobę uzależnioną, czy stwarzanie pozornej równowagi systemu rodzinnego przez branie na siebie całej odpowiedzialności związanej z prowadzeniem gospodarstwa domowego.  W miarę  rozwoju współuzależnienia,  osoba której problem ten dotyka wycofuje się z życia społecznego, unika kontaktów międzyludzkich,  następuje  utrata zaufania i brak  poczucia bezpieczeństwa. Osoba współuzależniona żyje w systemie iluzji, nie tracąc nadziei na zaprzestanie używania substancji przez uzależnionego partnera czy partnerkę.  Degradacji ulega także poczucie wartości osoby współuzależnionej, w zachowaniu dominuje kontrola i lęk.

Jakie są cele terapii wpółuzależnienia?

W terapii współuzależnienia pracujemy między innymi nad emocjami, lękiem, poczuciem odpowiedzialności, nadkontrolą, odbudową  własnej tożsamości i odzyskaniem prawa do własnego samorozwoju jak również autonomicznego kierowania własnym życiem.  

Syndrom DDA – dorosłe dzieci alkoholików

Dzieci osób uzależnionych od alkoholu nie miały żadnego wpływu na funkcjonowanie systemu rodzinnego. Osobom wychowującym się w domach alkoholowych towarzyszą określone doświadczenia takie jak: poczucie odrzucenia, trwanie w chaosie, brak zdolności do przewidywania  przyszłych zdarzeń, doświadczanie przemocy, życie w chronicznym poczuciu zagrożenia i napięcia. Dorosłe dzieci alkoholików wychowywały się w systemie pozbawionym reguł, norm i wartości, nie miały możliwości uzyskania wsparcia. Często dość wcześnie musiały przejąć obowiązki rodziców i odpowiedzialność za system, bądź członków systemu. Dziecko żyjące w ciągłym stresie, w otoczeniu, w którym niemożliwe jest uzyskanie pomocy próbuje radzić sobie w pojedynkę. Efektem dorastania w rodzinie dysfunkcyjnej są pewne utrwalone schematy przenoszone z dzieciństwa do dorosłego życia. Najczęściej są to problemy w nawiązywaniu i utrzymaniu relacji, zaniżona samoocena i poczucie własnej wartości, stan ciągłego napięcia  emocjonalnego, lęk przed odrzuceniem, trudności w przeżywaniu przyjemności, nieumiejętność odpoczywania, problemy w rozpoznawaniu i wyrażaniu uczuć. Nie każdy, kto wychowywał się w domu alkoholowym zmaga się z syndromem DDA. Nasilenie cech DDA, może stanowić szereg trudności w codziennym funkcjonowaniu i wówczas wymaga psychoterapii.

Nad czym pracujemy w terapii DDA?

Terapia DDA skupia się głównie na przepracowaniu traumatycznych doświadczeń z dzieciństwa i zrozumieniu ich wpływu na obecne życie i relacje,  na nauce rozpoznawania i wyrażania emocji oraz budowaniu zdrowych schematów zachowań przez tworzenie pozytywnych nawyków i odbudowę poczucia własnej wartości i wiary w siebie.  

• Po przeczytaniu tego tekstu identyfikujesz u siebie cechy współuzależnienia lub DDA? Nie czekaj, zgłoś się po pomoc. W Centrum Terapii Dobrostan możesz skorzystać z terapii DDA i terapii współuzależnienia. Zadzwoń +48 798 430 720, lub skorzystaj z kalendarza online. Zmień swoje przekonania i popraw jakość swojego życia, zbuduj poczucie własnej wartości i uwierz w siebie.